Yerel seçimlere sayılı günler kaldı.
Adayların tamamına yakını olmasa da büyük bir çoğunluğu açıklandı.
Propaganda süreci ise çoktan başladı.
Vaatler havalarda uçuşuyor.
Anadolu’nun göbeğindeki kentlere “Size deniz de getireceğim” üzere uçuk, kaçık vaatler olmasa da benzerleri de yok değil.
Bizi asıl ilgilendiren ise eğitime, bilime ve geleceğe yönelik adımlar.
En kıymetlisi de kentsel aidiyet hissi konusundaki eforları.
Doğduğu köy, kasaba ve kentle gurur duyan, orada yaşamaya devam eden, aradığı her şeyi öteki yerlerde değil de orada bulan ve bu bahiste bayraktarlık kaç yerleşim ünitemiz var? Lider, meclis üyeliği ve muhtar adaylarımızın kaçı bu bahiste ne diyor? Kaçının aklından “Seçmenlerimin aidiyet hislerini nasıl pekiştiririm” sorusu geçiyor?..
Okul yeri?
Başta İstanbul olmak üzere büyük kentlerimizin en değerli meselelerinden birisi de mahallede gidilecek okul ve barınacak yurt bulunamaması.
MEB’in ve Yurtkur’un bu bahisteki en değerli sızlanma nedenlerinden birisi de okul ve yurt yapacak arsa yokluğu!
Gökdelenler dikmeye, değerli siteler kurmaya yerimiz var fakat en temel ihtiyacız olan okul ve yurt yapılacak arsa bulamıyor olmamız kabul edilemez.
Belediye lider adaylarımızdan okul ve yurt için arazi tahsisi yapılacağına yönelik samimi açıklamalar bekliyoruz.
Hatta bir adım ötesine geçip “Ülkemizin en düzgün öğretim kurumları bizim kentimizde, bizim mahallemizde olacak” kelamı istiyoruz.
Söz konusu hizmet ise çocuklarımızın ve ülkemizin geleceği için hizmet etmekten daha kıymetli ne olabilir ki?..
Tarıma destek!
Eğitim kadar değerli bir öteki husus ise tarım!
Tüm öngörüler, önümüzdeki 20 yıl içerisinde, dünya genelinde, kuraklığa dayalı önemli bir kıtlığın olacağı istikametinde.
İşte bu yüzden binlerce yıllık antik kentlerde olduğu üzere yerleşim üniteleri ve büyüme bölgeleri tarıma uygun olmayan alanlarda kurulmalı, tarım yerleri asla imara açılmamalı ve tarım dışında farklı gayeler için kullanılmamalıdır.
Bu tarafta de lider adaylarımızın kelam vermelerini istiyoruz.
”Bu hususlar bizim yetki alanımızda değil” diye bir savunma içerisine ne olur girmesinler. Halkı ilgilendiren her bahis onların yetki alanına girmeli ve tıkandıkları mevzularda yasal düzenleme için halktan dayanak istemeliler.
Kaldı ki yapan yapıyor. Çok hoş örnekler de var…
Yerel kimlik
Hem mesleksel açıdan hem de gezmeyi, yeni yerler, yeni tatlar, yeni dostlar, yeni açılımlar keşfetmeyi seven biri olarak ülkemizi tekraren turladım, gezmeye de devam ediyorum. Sorguladığım, aradığım ve takdir ettiğim bedellerden birisi de kent kültürü, lokal kimlik ve aidiyet duygusu oldu.
Bunlar varsa her şey vardı, bunlar yoksa yakınmanın dışında hiçbir şey yoktu. Lider adaylarımızın lokal kimliğe, kent kültürüne ve en kıymetlisi de o köyde, kasabada, kentte yaşayanların aidiyet hislerini tepeye taşıyacak vaatleri, plan ve programları neler onları öğrenmek istiyoruz.
Bunu başardıklarında gerilerindeki en büyük güç Ankara’dakiler değil lideri oldukları halk olacaktır ve o halk kendilerini hayalini kurdukları her makama gelmelerine ve her işi yapmalarına imkan sağlayacaktır…
Yerel kültür
Yaşadığımız toprak on binlerce yıllık bir ömür kültürüne sahip. Onlarca medeniyete konut sahipliği yaptı, çok uzun yıllar dünyanın üretim, ticaret, bilim ve kültürler ortası diyaloğun merkezi oldu. Böylesine kadim kaç ülke var ki!
Ne olur bunun da farkına varalım, değerini bilelim, sahip olduğumuz bedellerle gururlanalım, paylaşalım, dersler alalım ve bir adım ötesine geçelim.
Elimizde olmayanlara üzülme yerine, var olanlarla şaha kalkalım…
Özetin özeti: Lokal idareler ülkelerin kan damarlarıdır. Onlar ne kadar güçlü ve etkinse ülkeler o kadar güçlüdür…
