EMRE BOL – BEYAZ BOĞAZLI KAZAK!
İsmail hoca kızının ikram ettiği beyaz boğazlı kazağı artık onun uğuru oldu. İnanın benim de… Bu dönem ben de çok fazla boğazlı kazak giymeye başladım. Tabi kırmızı olmayanından!
Ya İsmail hocam grup esasen çok düzgün ve hakikaten yeterli oyunculardan heyeti. Biz niçin hala totem yapıyoruz bilmiyorum. Bu ekibin toteme muhtaçlığı yok.
Kısa mühletlerle gördüğümüz birtakım oyuncuları daha net izleme fırsatımız oldu. Zajc’ın işi bitmiş, alanda ne yaptığını bilmiyor. Daha fazla kalması hem Fenerbahçe’ye hem de kendi mesleğine ziyan verecek üzere görünüyor.
Eğer kiralanabilecek ya da müşterisi varsa çabucak gönderilmesini tavsiye ederim. Birçok İtalyan kulübünden teklifler olduğunu biliyorum.
Mert Hakan ne kadar yırtarsa yırtsın asla Fenerbahçe forması giyebilecek standartta değil. Hiçbir vakit olmadı, olamayacak.
İrfan Can Eğribayat kardeşim sahiden sana helal olsun. Bir kalecinin bu kadar kenarda bekleyip bu kadar hazır olması futbolun doğal akışına muhalif. Daima ve bence gereksiz yedek kalıp bu türlü bir performans göstermesi her babayiğidin harcı değil.
Livakovic her müsabakada onun varlığını hissediyordur bence… Daima söylüyorum; bu grup her kupaya talip. Hangi takımla çıkarsa çıksın karşısında durabilecek 1-2 ekip haricinde kimse yok.
Batshuayi her vakit düzgün bir alternatif olduğunu gösteriyor. Şayet şampiyonluk gelecekse kulübeden gelir arkadaşlar.
İsmail Kartal’ı tanımadığını söyleyen Sumudica bu müsabaka prestijiyle herhalde artık yeterlice tanımıştır. Seni her maçta yenen adam İsmail Kartal sevgili Sumudica! Uygunca tanı!
GÜRCAN BİLGİÇ – GEREKENİ YAPTILAR
Fenerbahçe üst çeşide çıktı, Gaziantep yapamadı. Birisi penaltıyı attı, başkası atamadı. Bir anda maçın refleksleri, Fenerbahçe ismine farkın ikiye çıkmasıyla gerçekleşti. Maç orada bitti.
İsmail Kartal, uzun müddettir baht veremediği oyuncularıyla oynadı kritik maçı. Zajc ve Mert Hakan’ı tıpkı anda orta alana sürdü. Jayden uzun müddettir sol bek oynamıyordu, acemilik yaşadı.
King ardında orta sahayı göremedi, kendine nazaran oyun bulamadı. İrfan Can Kahveci de ofansif risk almak yerine, arkadaşlarının yanlışları üzerine ağırlaştı.
Gaziantep’in yediği gollere yahut değerlendiremediği konumlara baktığımız vakit, neden uzun müddettir kazanamadığını da anladık. Maharet eksikliğinin üstüne, yalnızca duran toplara kurgulanmış atak setleri vardı.
Takım uğraş ediyor fakat oyun aklı “anlarla” kısıtlı. Birisi “bir şey” yapacak. O kadar…
İsmail Yüksek tüm yükünü aldı orta sahanın. Zajc’ın maç eksiği çabucak belirli etti kendini. Birebir Mert Hakan gibi… Çok şey yapmak isterken, oyun kuramadıkları için topun peşinden koşmak zorunda kaldı.
Başta da yazdığımız üzere 1-1’e gelebilecek maç, bir anda 2-0 tabelasına ulaşınca umut kalmıyor. İkinci yarıyı kendi alanında geçiren, topu rakibe bırakan Fenerbahçe’yi izledik. Kazanmak öncelik oldu.
Risk almak yerine, denetim etmeyi tercih ettiler. Bu seçimde Batshuayi – Dzeko farkını da gördük. İki gol atan Belçikalı, kadronun oyun kurması gerektiği anlarda gelemedi, pas köprüsü olamadı.
Dün Dzeko alanda olsaydı, bir türlü kadrosu taşırdı, yanındakileri maçın içine alırdı. Elbette Batshuayi kadar ofsayta da düşmezdi.
İrfan Can Eğribayat’ın hakkını yemek olmaz. Kadrosu cins yolunda tuttu. Penaltı dışında da iki-üç kurtarışı vardı. Sıkıntı maçı kolay haline getirdi.
