Çiğdem Yılmaz – Kahramanmaraş merkezli sarsıntılardan etkilenen Hatay’ın Antakya ilçesinde binlerce kişi hayatını kaybetti, binlerce bina yıkıldı. Bir yılı dolduran sarsıntı sonrası hasarlı binaların enkazlarının kaldırılmasıyla kentte binaların yerini boş yerler aldı. Yine hayata tutunmak için efor gösteren Antakya halkıyla konuştuk.
30 yıllık mesleği
Tarihi Uzun Çarşı’da bitkisel tohum dükkânı sahibi Hasan Duman, zelzelede çok sayıda yakınını kaybetti. Hayata tutunmaya çalıştıklarını söyleyen Duman, eserlerini dükkânın önüne kurduğu tezgâhta satıyor. “Depremden evvel 10 kazanıyorsam artık bir kazanıyorum” diyen Duman, “Bu dükkân 1974’ten beri vardı. Evvel babam işletiyordu, 30 yıldan fazladır da ben işletiyordum ancak artık gerimde koca bir enkaz duruyor. Sarsıntının üzerinden 1 yıl geçti, ayakta durmaya çalışıyoruz” dedi. Mehmet Balıkçı, Uzun Çarşı’da bulunan ayakkabı dükkânının ağır hasarlı olduğunu belirterek, “Depremde eşim ve ben enkazdan kurtarıldık, eşimin 2 bacağı kesildi. Kızımın yanında kalıyoruz. Burası tarihi bir çarşı ancak hâlâ moloz yığınları var” dedi. Mehmet Tanrısever de şunları dedi:
“Bir yıl geçti lakin yaşadıklarımızı unutmuyoruz. Geride koca bir yıl bıraktık, kentte değişen bir şey yok.”
Çocuklarını ve eşini kaybetti…
Unlu mamuller satan bir dükkânda karşılaştığımız Rukiye Gerçek ise gözyaşları içinde şunları anlattı: “Üç çocuğumu ve eşimi sarsıntıda kaybettim. Ben de enkazdan 3 gün sonra çıkarıldım. Bir yıl geçmeden tekrar evlenmek zorunda kaldım. Artık evlendiğim eşimin de 4 çocuğu var. Onlar sağ lakin anneleri zelzelede hayatını kaybetti. Hepimizin farklı başka acısı var. Acı geçmiyor.”
‘Hayat bir halde devam ediyor’
Ahmet Yener de zelzeleden 6 ay sonra tarihi çarşıdaki fırınını açmış. “Hayat bir formda devam ediyor ve bizler de hayata tutunmaya çalışıyoruz” diyen Yener, “Deprem hepimizden birilerini götürdü, canlarımız, sevdiklerimiz, iş yerlerimiz yok oldu. Antakyalılar öksüz kaldı.”
Evi yıkılmayanlar da dayanak istiyor
Serap Semerci’nin de sarsıntıda meskeni ve dükkânı yıkıldı. Uzun bir müddet 13 yaşındaki oğlu ile çadırda kalan Semerci, daha sonra bir tanıdığının yanına yerleşti. “Burada konutu yıkılan da yıkılmayan da birebir mağduriyeti yaşıyor” diyen Semerci, devletten meskeni yıkılmayanlara da takviye olmasını istedi:
“Konteynerde yaşayanlar, besin, elektrik, su ve her ay 4500 TL market çeki alıyor. Lakin bu imkânların hiçbiri konutta kalanlarda yok. Meğer bu insanların birçoğu da işini kaybetti, iş yeri kapandı, çalıştığı dükkânlar yıkıldı. Biz en azından meskende kalan bu insanlara da yardım edilmesini istiyoruz.”
