Çiğdem Yılmaz / İSTANBUL – İsias Otel… Deprem-deki büyük acının simgeleştiği enkazlardan biri… Adıyaman’daki otelde, 35’i KKTC’li atlet çocuklar ve öğretmenlerden oluşan “Şampiyon Melekler” kafilesiyle birlikte Türkiye Turist Rehberleri Birliği üyelerinin de bulunduğu 72 kişi hayatını kaybetti. Otelle ilgili davada beşi tutuklu 11 sanık, 22 yıl altı aya kadar mahpus cezası istemiyle yargılanıyor. Sanıklar, birinci kere 3 Ocak’ta Adıyaman 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nde hâkim karşısına çıktı. Dört gün süren birinci duruşmada, sanıkların tutukluluk hallerinin devamına karar verildi, mahkeme 26 Nisan’a ertelendi.
Otel’de hayatını kaybedenlerin aileleri, yaşadıklarını ve hukuk çabalarını Milliyet’e anlattı…
İsias Otel’de hayatını kaybeden tıp rehberlerinden Çiğdem Şimşek’in ağabeyi Niyazi Şimşek yaşadıkları acının birinci günkü üzere taze olduğunu söylüyor: “Kız kardeşimi Van’a defnettik. Annem ve babam olağanda İstanbul’da yaşıyorlardı lakin kız kardeşimi Van’a defnettik diye ailem de oraya döndü. Hepimizin yaşadığı şey büyük bir trajedi. Bizim için tahminen de en büyük talih Kıbrıslı ailelerle birlikte olmamızdı. Davaya, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC) Başbakanı Ünal Üstel, beraberin-deki üç bakan, dokuz milletvekili-nin katılması da hayli kıymetliydi. Bu saatten sonra tek istediğimiz adaletin yerini bulması.”
‘Ateş sönmüyor’
26 yaşındaki cins rehberi Müzeyyen Gökçen de İsias Otel’de ömrünü yitirdi. Babası İsmail Gökçen (52), “Müzeyyen bizim tek çocuğumuz, tek varlığımızdı” diyor; “Hayattaki her şeyimiz kızımızdı. Daima kendi işini yapmak istiyordu ve işine de tutkuyla bağlıydı. Vefatıyla birlikte ocağımıza ateş düştü ve o ateş sönmüyor. Adıyaman’daki duruşmaya gittiğimizde bir defa daha öldük. Yapılan savunmalar tiyatrodan farksız değildi. Dava gidip döndük ve her şey birinci gün yaşadığımız hislere döndü. Adıyaman’da şunu gördüm; otelin sağında solunda yakınında ayakta duran binalar varken, otel yerle bir olmuş durumdaydı. Tek duyduğum şey acı ve bir yıldır bu acı hiç değişmedi.”
Son kere ‘anne’ dedi
27 yaşındaki çeşit rehberi Nazım Can Hartlap da otelde hayatını yitirenler ortasında. Annesi Hilal Düzgünce (48) oğluyla enkaz altında görüşmüş: “Oğlum zelzelenin olduğu gün arkadaşının telefonundan bildiri atıp, ‘Anne zelzele oldu, iyiyim’ dedi. O bildirisi enkazın altındayken atmış, bunu bilmiyorduk. Daha sonra ise birebir gün oğlumu aradığımda, derinden bir ses yalnızca ‘anne anne’ diyebildi. Oğlumdan duyduğum son sözlerdi. Oğlum enkaz çıkarıldıktan sonra tıpkı gün iç kanamadan hayatını kaybetmiş. Acımızı yaşamadan adalet arayışına girdik. Duruşmada da saçma sapan savunmalarla karşılaştık ve bir yıkım daha yaşadık.”
Şampiyon Melekler
İsias Otel’de Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nden 26 öğrenci, dört öğretmen ve beş veli de hayatını kaybetti.
13 yaşındaki Aras Aktuğralı da hayatını kaybeden öğrencilerden biri. Babası Murat Aktuğralı, sarsıntıdan çabucak sonra Adıyaman’a gidip 5 gün boyunca enkazın başında beklediklerini anlatıyor: “O an yaşadığımız karışıklık ve acıyla biz her yerin yıkıldığını sanıyorduk. Lakin ocağın birinci haftası duruşma için Adıyaman’a gittiğimizde gördüğümüz görünüm değişikti. Ayakta duran onlarca yapının ortasında geçip gittik ve şunu gördük, bilime uygun yapılan yapılar ayakta sağlam duruyor. Adapsız olarak yapılan yapılar da yerle bir olmuş durumda. Biz biliyoruz ki, bizim çocuklarımız geri gelmeyecek fakat adaletin yerini bulması için de elimizden geleni sonuna kadar yapacağız. Tüm sorumluların en ağır cezayı almasını istiyoruz.”
‘Bu bir cinayet’
Depremde hayatını kaybeden 13 yaşındaki Selin Karakaya’nın annesi Ruşen Karakaya, “Biz her gün 6 Şubat’a uyanıyoruz. Biz yavrularımızı memnun mesut gönderdik ancak keyifli mesut gönderdiğimiz yavrularımızın cenazelerini aldık. Acımız da öfkemiz de her geçen gün artıyor. Adalet yerini bulana kadar da değişmeyecek. Yaşanan kayıplar olağan değil, bunun bir cinayet olduğunu anlamamız gerekiyor. Bizim, geleceği çok parlak olan çocuklarımız öldürüldü” diyor.
‘Emsal olmalı’
14 yaşındaki kızı Serin İpekoğlu’nu kaybeden Pervin Aksoy şunları söylüyor: “Bir yıl oldu lakin acı hiç dinmiyor ve gün geçtikçe artan bir hasret ve çaresizlik var. Hasretimiz dinmeyecek. Biz İsias’ın emsal bir dava olmasını ve hatalıların muhtemel kastla yargılanıp en ağır cezayı almasını istiyoruz. ‘Güvenli turizm’ sertifikası almış bir otel çocuklarımıza mezar olurken çabucak yanındaki binalar sağlam bir formda ayakta duruyordu, bu kabul edilir bir şey değil.”
Osman Akın’da sarsıntıda iki oğlunu kaybetti. Doruk Akın 13, Alp Akın 12 yaşındaydı. İkisi de tıpkı okul ve tıpkı kadrodaydı. Baba Akın, “6 Şubat’tan sonra hayatımız yarım kaldı” diyor: “Bundan sonra tek sıkıntımız bu zihniyetle gayret etmek. Bizim çocuklarımızı zelzele değil, bu yapıları bu halde yapan zihniyet öldürdü. Adaletin yerini bulmasını istiyoruz. Hepimizin acısı ortak ve bu acı geçmiyor.”
‘Bu acı daima bizimle kalacak’
Kahramanmaraş’ta AFP Muhabiri Adem Altan’ın zelzelede hayatını kaybeden kızı Irmak Leyla’nın elini bırakmayan Mesut Hançer’i çektiği fotoğraf karesi, hem gönüllerde hem hafızalarda derin izler bıraktı.
Mesut Hançer, zelzelenin akabinde üç çocuğu ve eşiyle birlikte Ankara’ya taşındı. Bir insanı, Hançer Ailesi’ne Keçiören’de bir konut aldı. Bir televizyon kanalının idari işler kısmında çalışan Hançer, ailesiyle birlikte yeni bir hayata başlamak için efor gösterse de yaşadığı acının hala birinci günkü üzere olduğunu söylüyor.
15 yaşındaki kızı Leyla’yı, annesini, kardeşlerini ve birçok akrabasını sarsıntıda kaybeden Mustafa Hançer yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “O zelzele hayatta yaşadığım en güç olaydı, anlatması çok sıkıntı. En küçük kızımla birlikte bütün sülalemi bir dakika içerisinde kaybettim ve her şeyimiz o andan sonra alt üst oldu. Leylam, kardeşlerim, annem, yengem hepsi gitti. Bu acı da bizimle bir ömür uzunluğu kalacak, bu acı daima bizimle olacak. Bizim dışımızda bu acıyı yaşayan ve paylaşan çok kişi oldu fakat sizler unutursunuz da bizler unutamayız bu acıyı.
Bir dakikada dünyam alt üst oldu, hâlâ o anı yaşıyoruz ve aklımızdan hiç çıkmıyor. Cenazelerimizi Kahramanmaraş’a defnettik. Ben çalıştığım için her vakit gidemiyorum mezara, bayramda gittim, bir de yıl dönümünde gideceğim fakat eşim Gülseren her ay kesinlikle kızımı ziyarete gidiyor.”
Kahraman köpek Proteo
Depremin akabinde arama-kurtarma çalışmalarına çok sayıda eğitimli köpek de katıldı. Meksika’dan Adıyaman’a gelen Proteo da onlardan biriydi. Proteo çalışmaların akabinde hayatını kaybetti. Meksikalı köpeğin eğitmeni yaptığı açıklamada, Proteo’nun sarsıntı bölgesinde geçirdiği ağır tempo ve iklim koşullarının etkilemesi sonucu öldüğünü bildirmişti.
