Hatay’da 6 Şubat’taki zelzelesi iki çocuğuyla yaşayan ve konutu ağır hasar gören 32 yaşındaki Melike Demircan, depremzedeler için yürütülen yardım faaliyetlerine katılarak gönüllere dokunuyor.
Kahramanmaraş merkezli sarsıntılara, İskenderun ilçesinde yakalanan Demircan, ağır hasar alan meskenlerinden kendi imkanlarıyla çıktıktan sonra çocuklarını öbür bir kentte yaşayan eski eşinin yanına gönderdi.
Demircan, yaşadığı ağır travmayı atlatmaya çalıştığı günlerde, Topraktan Tabağa Ziraî Kalkınma Kooperatifi bünyesinde afetzedeler için kurulan “Gönül Mutfağı”yla tanıştı.
Gönüllü olarak katıldığı yardım faaliyetleriyle hem depremzedelerin hem de kendi yaralarını sarmaya çalışan Dermican’ın üstlendiği misyon, her geçen gün arttı.
Demircan, 4 binden fazla gönüllünün çalıştığı, günlük 200 bin kap yemek, 10 bin öğrenciye kahvaltı dağıtan, bağışları muhtaçlık sahiplerine ulaştıran yardım merkezinde uyum şefi oldu.
Çiftçilerin yardımına da koşan Demircan, oluşturduğu istekli grupla hasat yapamayan üreticilerin eserlerini toplayıp gereksinim sahiplerine ulaştırıyor.
Yardım ederek, güç günleri atlatıyor
Düzenini kurduktan sonra çocuklarını tekrar yanına alan Demircan, AA muhabirine, afetzedelere yararlı olmanın kendini rehabilite ettiğini söyledi.
Depremden sonra güç günler geçirdiklerini aktaran Demircan, birinci günlerinin çaresizlik için de sokaklarda geçtiğini lisana getirdi.
Yurt içinden ve dışından gelen gönüllülerin depremzedeler için eforlarını görünce çok etkilendiğini vurgulayan Demircan, “Gönül Mutfağı’na geldikten sonra tekrar bir şeyler yapılabileceğimi, tekrar ayağa kalkmam gerektiğini anladım. Yemekleri ve yardımları, Hatay’da her yere ulaştırmaya çalıştık. Mevzu yalnızca yeme, içme de değil. Ulaştığımız şahıslara sarıldığımızda bir sevgi yumağı oluşuyor. Bu bile bize çok hoş dokunuyor, beni çok etkiliyor. İnsan bu türlü bir yerde nasıl iyileşmez.” diye konuştu.
“İnsanlara yararlı olmanın verdiği hissin hoşluğu ve huzuru anlatılamaz”
Demircan, zelzeleden sonraki süreçte başardıklarına kendinin de inanamadığını belirterek, şöyle devam etti:
“Depremin üstesinden gelebilmek, o psikolojiyi atlatabilmek çok sıkıntı. Başardığım en kıymetli şey üzerimden zelzele psikolojisini atmak oldu. Burada kendimin ve başarabileceklerimin, potansiyelimin farkına vardım. İnsanlara yararlı olmanın verdiği hissin hoşluğu ve huzuru anlatılamaz. En büyük şükrüm ve minnetim burada güzelleşebilmek oldu. Burada çalışmaktan öteki yapacak bir şeyiniz yok. Her şeyiniz yıkılmış, bitmiş, uğraşacak bir şeyiniz yok. Kimseniz yok. Bana güvenilmesi, tüm bu tertibin bana emanet edilmesi benim için inanılmaz bir mucize oldu. Yardıma muhtaç biriyken, gereksinimi olanlara yardım edebilen bir insan haline gelmek tarifsiz bir his.”
İnsanların gözlerindeki mutluluğun tanım edilemeyecek kadar manalı olduğunu anlatan Demircan, zelzelenin yıl dönümünde 5 bin kişilik bir anma yemeği organize ettiklerini kaydetti.
